- дзвенкъ
- дзвенкъ (дзвянкъ) гук, звон
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
дзвенкъ
Смотреть что такое "дзвенкъ" в других словарях:
дзвянкъ — дзвенкъ (дзвянкъ) гук, звон … Старабеларускі лексікон
